hemen hemen dördüncü sınıfta başlayan ve ortasona kadar devam eden hayali bir iç dünyam vardı. Günlük hayatımın aşırı monoton seyri ve çevremde arkadaş edinebileceğim pek düzgün insan olmadığı için olsa gerek günümün büyük çoğunluğu bu hayal dünyasında geçiyordu. Adeta kafamda dizi çekiyordum. Hergün farklı bir bölüm gibiydi ve gerçek zamanlı olarak seyrediyordu. Daha sonra okul ve çevre değiştirmemle sosyalleşmeye ve ciddi sorumluluklar üstlenmeye başlamamla azalarak kayboldu. Bana ise yaratıcılık konusunda epey yararı oldu. Bu hayallerin bir kısmını kağıda dökmeyi başarmıştım.
