bir türlü okuyamadığım, uzun zamandır kitaplığımda okunmayı bekleyen, aynı zamanda hoca'nın doktora tezi olan, tanzimat ve bulgar meselesi isimli eserini büyük bir keyifle okudum. biraz önce bitti. bugünlerde yazılmış birçok doktora tezinin birkaç senelik dahi ömrü olamayabiliyorken 1940'larda savunulmuş bir tezin hala hayranlıkla ve keyifle okunması dikkate değer. bazı insanlar gerçekten çok kalıcı işler yapıyor. takdir etmemek mümkün değil. karpat da öyle mesela. neyse. kitaba dair de birkaç söz söyleyelim.
klasik diye tabir edebileceğimiz bu eserin yazıldığı zamanlara hakim modernleşme perspektifini taşıdığını ve bugün fazla demode sayılabilecek decline paradigme sıkı sıkı tutunmuş olduğunu söylemeliyiz. öte yandan devlete sürekli atfedilen -adaleti gözeten, iyi niyetli- sıfatlar yine bugün tartıştığımız gibi yanıltıcı bir esansiyalizasyon. genel olarak, osmanlı çok iyi niyetli idi; fakat bölgesel kuvvetler ve dış güçler işi yokuşa soktu, gibi bir teması var. ayrıca, benim de hocam olmuş olan, attila aytekin'in de osmanlı'daki köylü isyanları ile ilgili bir makalesi de aynı literatürden değerlendirilebilir. bir makale daha vardı, önemli. ama unuttum şimdi. hatırlarsam editlerim.
