Emin Murat Kılıç'ın yazıp yönettiği ödüllü bir kısa film.
geçen gün bir başlık vardı, nasıl bir özel gücünüz olsun isterdiniz diye.
insanların zihinlerinden geçeni okumayı isterdim diye cevaplamıştım.
çünkü çocukluğumdan beri isterim bunu.
gözlerine baktığım insanın asıl hissetiklerini, düşündüklerini, benden sakladıklarını bilmek isterim.
bu yüzden ahmet ümit romanlarındaki nevzat başkomisere bile hayranlığım oluşmuştur; konuştuğu insanların hareketlerinden yalan söyleyip söylemediğini anlıyor diye. yaşanmışlıklarına dair izler çıkarabiliyor diye.
bu kısa film işte nefesini tuttuğu taktirde bu özel güce sahip olabilen güray'ın hikayesi.
arkadaşları patronu dostları çocuğunun annesi olan karısı iş yerindeki çaycı televizyondaki siyasiler reklam verenler...
karısının onu aldattığını öğrenip annesinin evine gidince, annesinin karşısında nefesini tutmaya korkuyor.
tutamıyor nefesini.
ağlayarak odasına kaçıyor.
çok güzel bir kısa film.
izlediklerimin en güzeli belki de.
