“Anlık, doğaçlama ve sallamasyon, bir hikayedir. ilerleyen günlerde beğenilere göre ekleme yapabilirim.”
sıcak bir yaz gecesinde, Sadece kendisinin yaşadığı bağ evinde, Başına geleceklerden habersiz mışıl mışıl uyuyan sebastien, koridordan yatak odasına doğru ağır ağır yaklaşan, ayak sesleriyle, irkilerek uyandı. Uyandığında ayak seslerinin biraz sonra dindiğini farketti. Ve Hemen yatağın altında sakladığı tabancasını eline alıp, usulca kapının arkasındaki duvara yaslanıp, sessizce beklemeye başladı.
Yatak odasının lambasını açmak istedi ancak elektrikler yoktu. Bu durumdan iyiden iyiye rahatsız olan Sebastien iyice tedirgin olmuştu. Yoldan geçen arabaların ışığının yansımasıyla, birden kapının önünde duran silüeti farketti ve istemsizce irkilip kendini hafifçe geriye attı. Tekrar toparlanıp, kapının ardına geçti. Çok korkmuştu, öyle ki korkudan titreyen elleriyle silahı tutmakta zorlanıyordu.
Şakağından inen ter zerrecikleri, burnunun ucunda birikip, şıp şıp yerlere damlıyordu. Kapı kilitli değildi, sadece o anı.., içeri girecek olan kişinin kapıyı açmasını ve onun hemen oracıkta işini bitirmek istiyordu. Gözlerini kapının koluna dikti, kolun aşağı inmesi ve kapının açılmasıyla harekete geçecekti. Ama öyle olmadı, kapının kolu bir cm bile yerinden oynamadan, kapı yavaaaaşça açılmaya başladı. Kapının o an ki, gıçırtısı bile bir insanı korkutmaya yeter de atardı bile.
Sebastien, Kapının yeterince açıldığına kanaat getirdiğinde, hızlı ve çevik bir hareketle kendini silahıyla birlikte öne atıp, kapıdan giren kişiyi tek kurşunla yere indirmek istedi. Lakin, aniden yüzüne çarpan ve yüzünde biriken ter damlalarını araba sileceği gibi silip atan, soğuk bir esintinin üzerinden geçtiğini ancak farkedebildi. O an ki, korku ve heyacanla tekrar oda lambasını açmayı denedi. Bu sefer lamba yanmıştı. Neler oluyor du, Sebastien hayal mi görüyordu, yoksa bilmediği esrarengiz bir durumun içerisindemiydi. Bunun cevabını sebastien e yatak odasında duran bir şey mi verecekti....
Az sonra;
Az sonra derken yarın bu vahıtlarda, çok uykum var bye bye..
