bazen taze yaprak kadar iç açıcıdır; bazen dokunduğunda can acıtan, iyileşme çabası içindeki vücut çürüğüdür.
zaman geçtikçe -eğer özenmezsek- yeni yeşeren yapraklar solar, günümüzde çoğu aşka olduğu gibi.
sonra çürür ve iyileşiriz. zaman her şeyin ilacı.
başka yapraklara özenmeye çalışırız düşe kalka, umudun mavisiyle.
ama şanslıysak; yaprakların arasındaki dikenleri, vücudun tekrar tekrar çürüyüp iyileşmesini tebessümle karşılarşak,
o yapraklar köklenmiş ormanlara dönüşürüz. büyür, güzelleşir. bağımlısı olunur temiz havanın ve huzurun.
