işin garip yönü böyle görüntüleri acıları dramları insanlığa sığmayan davranışları halk izlemesin diye yasak koymaları.
Tabi ki yasak olacak, kanun ne ise uygulanır.
işin başka yönü de bu dramları insanlık suçlarını nasıl önleyecekler, bu yasaklarla bilmiyorum.
Mesela: insanlara çocuklara "kimsenin boğazını kesmeyin, hele ki çocuğunun önünde" diye söyleyerek mi?
Böyle söyleyince çocuklar büyüyünce "aaa demek ki bu kötü bir şey" diye kimseyi öldürmeyecek mi?
Veya ne bileyim; bu katil takım elbise giydi, aşırı tahrik altında diye ceza indirimi almadı da bu adamı astığınmz için insanlar korkup böyle cinayet işlemeyecek mi?
Davranış bilimleri, bilinçlendirme, algı yönetimi, yönlendirme mekanizmalarının şekillenmesi vb konulara girmeden yine basit örneklerle (huyumu seveyim) anlatalım.
Düşünün, Alman halkı veya dünya; Nazi katliamlarının görüntülerini izlemesin insanlar. Çocukların insanların psikolojisi bozulmasın, bu vahşet yayınlanır mı kardeşim desin,
2. Dünya savaşı ölümü yıkımı tecavüzler arşivlerin tozlu raflarında dursun.
Bu vb dramları insanlara göstermeyelim.
Gelecek nesillere bu hataları yapmamak, yaparsak ne olacağı nasıl anlatacağız?
Basit bir toplumu sevmek ile insanlık suçu olan ırkçılık Arasında ki farkı nasıl örnekler ile nasıl sunacağız?
Ve en önemlisi de...
Bak evladım-bakın çocuklar, burada sizi eğitmeye iyi insan olmanız için çalışmıyoruz. Ne yaparsak yapalım bize benzersiniz.
Bu hataları bizler yaptık, siz yapmayınız.
Biz kötü olduk, siz olmayın.
Tüm çabamız bize benzemeyin diyedir.
Avrupa toplumu engisizyon ve yüzyıl savaşlarından, derebeylikten, orta çağdan, 1 ve 2. Dünya savaşları faşizmden buraya böyle geldi.
Yüzleşerek,
Örtmeyerek, deşerek,
Gizlemeyerek, açarak,
Yasaklamayarak, bilakis; insanlık suçlarını toplumun her kesiminin beynine aklına işleyerek.
Kuduz aşısını bulmak, tüm köpekleri öldürmek veya köpekleri yok saymak ile mi oldu?
Bir kadın daha öldü.
izlenmesin, unutulsun.
Ya da meydanlarda nasıl ve neden öldürüldüğü belediye icraatlarını gösteren panolara ekranlara koyun, 24 saat her hafta her ay yıl boyunca insanlara gençlere çocuklara gösterin.
Çocuklara göstermek mi?
Evet...
Tıpkı bir taciz nasıl olur. Buna nasıl tepki verilir, bu taciz kimler tarafından yapılır, bu taciz ortamlarına girmemek bulunmamak için ne yapacağız, böyle bir durumda ilk yapılacak şey çığlık atmak olduğu canlı görüntülerle canlandırma ile veya fotograflar ile anlatılması gibi.
Çocukların ruh sağlığı diye kimse saçmalamasın, hasta olan çocuğa tedavi için verilecek ilacın acılığı ya da yapılan iğnenin acısını bahane etmeyin ki basit bir aile içi terapi ile bu durum atlatılır.
