ilkokul- ortaokulda toplanmaya baslanır cocuklar, ki bunlar genellikle maddi durumu kotu olan ailelerin cocuklarıdır. kapasiteleri sıra arkadaslarından farklı degildir. farklılık onların gittigi kurslara gidememeleri veya ailelerinin mutasıp yetiştirilme taraftarı olmalarıdır. işte bu cocuklar itinayla secilir ve onlara sozde super olanaklar sunulan, genelde parasız yatılı okullara , dersanelere tıkılırlar. ha babam calsıtırırlar. siz okul bahcesinde oynayıp zıplarken, arkadaslarla gezip tozarken onlar abla!! ve abileriyle!! calısır da calısırlar. cocukluklarını yasayamazlar, sosyal ilişkilerde git gide zayıflarlar, zamanla karsı cinsle konusmamaya, goz goze gelmemeye baslarlar. herseyin saati bellidir; yemenin , içmenin, calısmanın, namazın, dini konusmaların vs vs. hayatta calısmaktan ve ibadet etmekten baska hiç bir sey yapamayan bu cocuklar sonunda dereceler yapıp, iyi universitelere yerlesirler. universite hayatında da calısmaya devam ederler, alısmıslardır bir kere. etraflarında kendileri gibi yetişmiş arkadaslarıyla, gozler onde okula gidip gelirler. sosoyal hayat yine sıfırdır ama okul dereceyle bitirilir. sonra akademik kariyer hobodo hobodo...
zeki mi dediniz? 7/24 calısıtırılan yarıs atlarıdır onlar. hizmet etmeyi amac edindikleri cartları curtları geciyorum.
ve hala hesabını sormuyorlarsa calınan cocukluklarının, oyunlarının; dikilmiş en luzumsuz kazıklardır bence..
