Tanrı zannetmek değil tanrıyı içinde hissetmektir. O duyguyu doğru tanımlamak lazım. Zira bu duygu zaten pek çok yöneticiyi ya da toplumları yok eder.
Adam köy ağasıdır. Kime ne mal verilecek hangi işi kim yapacak o belirler. Sonra zanneder ki buranın tanrısı benim. Böbürlenir böbürlenir, kibirden geberir.
Firavunların tanrı iddiaları, monarşik devletlerde ya da papalıkta egemenliğin tanrıdan gelmesi gibi. Tabi bizim gibi normal insanlar toplumları yönetip kendisini tanrı zannedemeyeceği için hayvan besleyip bu yanılgıya düşebiliriz ama aslında o his, tanrıyı içinde hissetmektir. Senden aciz olana bakıp kendi acziyetini düşünmelisin. işte böyle yapınca da hayvan sevgisi kadar insanı yücelten mutlu eden bir şey yok.
