bir hayvan sever olarak gözlemlediğim konudur. her insan her canlıyı sevmelidir elbette fakat insanın alt psikolojisinde, kendisinden aciz olan bir canlıya üstünlük taslaması, kendisine muhtaç bir canlı olması tatmini vardır. yani aslında kişi o hayvanı hayvan sevgisinden dolayı değil tanrısal iç güdülerle sevmektedir.
neden mesela bizden güçlü olan aslan, kaplan sevmiyoruz? ve ya söz dinlemeyen hayvanları sallamıyoruz?
