hollywood versiyonunu izlemedim. izleyeceğimi de sanmıyorum. önce bunu belirtelim.
"bu ne lan böyle, bu da film mi, 5 kişiyle, tek mekanda ayrıca herif kameraya bakıyor arada" diyen bir kitle var bu filmi izleyen. umursadığım bir kitle değil. geçtim.
ikinci olarak, haneke'nin dehasına saygı duyan, burjuvaziye indirdiği darbeleri gördükçe kendinden geçen, hollywood senaryolarının olmazsa olmazı herşeyi kullandığını ama bu sahnelerin hiçbirini daha önce izledikleriniz gibi kullanmadığını bilen ve aldığı rahatsızlık hissiyle zevk çığlıklarıyla filmi bitiren bir kitle var. çok umrumda bu kitle.
bir de tamam haneke yaptıklarını, eleştirdiklerini kabul ediyorum, çok güzel bir şekilde yapmışsın herşeyi ama eleştiriyoruz, rahatsız ediyoruz, klişelerle taşşak geçiyoruz eee, başka? diyen bir kitle de var. bunlar bir de haneke'nin klişeye düştüğü yerleri işaret etmiyorlar mı, tadından yenmiyor.
haneke, sinema neden sanattır? sorusunun cevabıdır. usta kelimesinin karşılığıdır. bu filmden bahsederken kült film dememek, filmi yazarken fi yazmaktan farksızdır.
