ders yok tasa yok diyerek deli gibi gezip para harcayan sonra kredi, burs vb.nin gelmediğini görünce "lan, para, para yok!" demeye başlayan gençtir.
bunu fark ettiği an bilimum iş bulma sitelerine deliler gibi cv doldurup kendisine uygun olan olmayan tüm işlere başvurur.
bu arada mezun olan ve acelesi olan arkadaşlarının düğünlerine çeyrek altınlar götürmek zorunda olduğundan dizüstü bilgisayarını satmayı düşünür.
sıkıntıdan nereye saracağını bilmez, üstüne sevgilisiyle ayrılır.
"yurtdışına mı çıksam yahu" diyerek gerzek programlardan medet umar.
sonra bir ara oturur evde günleri msn başında geçirir, daha sonra izdivaç neym ne kadar program varsa izler, fanı olur hatta; yaprak dökümünü deli gibi bekler haftalık ağlama kotasını doldurmak ve stresini atmak için.
diplomasını kıçına sokmak ister*
"dil kursuna gitceam ben, yüksek yapcam hep doktora da yapmcam ben ya okucam kardeşim ben böyleyim işte duramam" diye gezinir durur 4 yılda zar zor sınırda bir ortalamayla bitirdiği okula bakmadan.
sonra alışır, her şeye olduğu gibi. bulaşık yıkar eder. bir gün telefon çalar bulduğu ilk işe atlar. sonra da: yeni ise baslamis gariban davranislari diye bir başlığa konu olur. sanırım bu benim.