üniversiteye ilk başladığımda hocam sınıfa "benden kitap falan istemeyin, verdiğim kitap geri gelmiyor. üniversite kütüphanesi var, halk kütüphanesi var, kitapçılar var, gidip onlardan bakın" demişti. zamanla hak verdim hocama. okuyacağına emin olduğum kişiye veririm kitabı ki bu da çok nadir bir durumdur. yanlış hatırlamıyorsam fuat köprülü de bir röportajında kendi kütüphanesini ödünç aldığı kitaplardan oluşturduğunu, bu yüzden kimseye kitap vermediğini söylemişti. kitabım bana aittir, içerisinde çizdiğim, not aldığım, hatta bazen kafama esenleri yazdığım yerler vardır. bu yüzdende kitaplar bir nevi insanın özeli oluyor. insanların özeline girmek, özelini sormak ayıptır.
