Gelin şöyle birşey düşünelim.Gazimiz doğuda engelli olmadan hemen önce muhtemelen botlarını bir kaç gün çıkarmamış ve sadece konserve ile karnını doyurarak üs bölgesine gitmeyi düşünüyordu.ve o an esnafımızda muhtemelen ya hayattan ne kadar para kaldırabilirim,şu hatunda iyimiş,bu akşam nerde nargile içelim gibi düşüncelere gark olmuştu.gazimize engele neden olan “ an” meydana geldikten sonra esnaf yine aynı düşüncelerdeydi ancak gazimiz allah bilir neler düşünüyordu.gelinen noktaya bak şimdi.bela okumak isterdim ama ondan da anlamazlar ki.
