ben de evlat ile sohbet etmek konusuna gireyim bari, aynı kapıya çıkacak. sıpalarım erkek ve üniversite mezunu çocuklar. bana diyorlar ki ; baba , arkadaşlarım bana " ne mutlu sana sohbet edebileceğin bir baban var " diyorlar. şükür etmiş ve çok teşekkür etti.
çocuklarım istisnasız her dertlerini bana getirirler ve çözüm ararız. geçenlerde küçük olan bana nasıl kız tavlayacağını soruyor. kendi de bilir de bu defaki kız biraz çetin ceviz çıkmış. neyse verileri verdi ve ona göre taktik geliştirdik. başarılı olmuş ! zamanında ben onun anasını tavladığım için en büyük tavlayıcının ben olduğumu sanıyor.
din- siyaset- genel kültür vs her konuları rahat konuşuruz. beni rahatça tenkit edebilirler.
bu samimiyete rağmen saygısızlıkları yok. diyorlar ki ; baba, aramızda görünmeyen bir duvar örmüşsün onu aşamıyoruz. geleneklerden gelen babaya saygı duvarı galiba ben örmedim ki nereden bileyim.
netice her babaya şiddetle tavsiyemdir. çocuklarınızla arkadaş olun, ipneliğin gereği yok.
