bana çocukluğumu hatırlatan şarkıdır. ayrıca o zamanlar dediğim gibi daha çocuktum ve 'özleminle sevişmek' gibi edebi bir sözü ordan sıyırıp anlayabilecek aşklar yaşamadığımdan olsa gerek yıllarca şarkının nakaratını 'ayrılmam, sevişirim ölse bile' olarak dinledim. pek bir garip, pek bir aykırı gelmekteydi bu yanlış anlama o zamanlar. uzun bir süre aşkın nur yengi'ye bir garip bakmıştım. zaten aptal bir gazoz şişesinden ses çıkarabiliyordu. böyle kıvır kıvır kocaman saçları vardı. işte bir şarkının çocuk zihninde nerelere çekilebileceğinin uç örneklerinden birisi.*
