işçi sınıfının sendikalaşması ve işçi önderlerinin bu fikri ortaya atması sonucu korkuya kapılan yönetici sınıfı işçi önderlerinin bu fikrini uygulamaya koymuş ve refah seviyesi hiç değilse kabul edilebilir düzeye gelmiştir. Daha öncesinde günde 13-14 saat çalışmak normal sayılıyordu. Benim fikrim ise bu zaman bölümünün değiştirerek iş yaşamını monoton ofis ortamından kurtarıp rahat mekanlar sağlamak (yazılım şirketlerindeki sistem gibi) ve daha önemlisi ürün odaklı bir sisteme geçmek. Örneğin bir terzi günlük 250 parça dikmekle görevliyse bunu o gün bitirmelidir. Bir saatte bitiriyorsa daha fazlası için fabrikada kalmamalı ama çok yavaş çalışıyorsa gerekirse 10 saat bile çalışmalıdır.
