Çocukken ısrarlarıma dayanamayıp annem civciv almıştı, sonra onları yaz tatilinde köye getirmiştim. Tüm dünyam onlar olmuştu. Yaz tatili geldiğinde bir akrabamıza bıraktık ve akrabamızda onları kedi yediğini öğrendim.
Ulan ne kadar ağlamıştım, resmen gözlerimde yaş kalmamıştı.
O tip benim, insan sevdiğini kaybederse ağlar, sevdiği insan ya hayvan olmasına gerek yok, hatırası olan bir kalemi kaybetmek bile ağlayabilir.
Hayvanını seven tipdir, o ağlayan tip. Herkes ağlar sevdiğini kaybettiğinde, sen sevmeyi bilmiyorsan biz ne yapalım.
