Bende bir huy var, ihtiyaç duyduğum bir nesneyi kendim yapınca acaip zevk alıyorum. Eskiden beri de ney'e karşı bir hayranlığım vardı. Bi gün neden kendime ney yapmıyorum ki deyip fırça borusunu söküp internetten ölçülerini alarak kendi neyimi kendim yaptım. Ölçülerinin doğruluğundan emin olmasam da bi günde ses çıkarmayı öğrenmiştim. Fakat doğru olmama ihtimaline karşı fazla da çalışmadım üzerinde. Ta ki hayat duzenim ney çalmak için müsait plana kadar. Işte geçenlerde tanıdığım bi müzik ogretmeniyle karşılaştım. Bende el yapımı bir ney olduğunu, ölçülerinin doğru olup olmadığına bakabilir misin diye sordum. Sağolsun bakip doğru olduğunu ve bi tane de baspare getireceğini söyledi. Sonra hem baspare getirdi hem de bi tane ney hediye edip ilk derste ne yapacağımı söyledi. Notalar üzerinde çalışmaya başladım. Şimdilik neva perdesini öğrendim. Öğrenirken de biraz arastirayim dedim. Araştırırken dikkatimi çeken nokta; başlayanların çoğu aylardır ses cikaramadigindan yakiniyor. Ben ses çıkarma da sorun yaşamadım fakat ney ufleyenleri görünce o parmak hareketleri beceremem gibi hissediyorum. Bu sadece ney'de değil her enstrumanda oluyor. Hiç yapamayacağım gibi geliyor o parmak hareketlerini. Bir de ezberden paça çalma durumu var. Gerçekten şaşırıyorum. ilk defa çalacak bir parçayı nasıl oluyor da tek seferde çalabiliyor insanlar.
