Eşcinsellik ve aynı cinsler arasındaki ilişkiler, geçtiğimiz on yıl içerisinde toplum içindeki çeşitli davranış modellerinin normal bir parçası olarak giderek daha çok kabul görmeye başladı. Psikologlar bir cinsel eğilim yelpazesi olduğunu söylerler. Bu yelpazenin bir ucunda hayatları boyunca akıllarından hiçbir eşcinsel düşünce geçmemiş insanlar yer alırken, diğer ucunda karşı cinsin üyelerine karşı hiç cinsel istek duymayan insanlar bulunur. Eşcinsellik, öncelikle aynı cinsten insanlara karşı tensel ilgi ve istek duymak şeklinde tanımlanabilir. Fakat bu tanımı uygulamada değerlendirmek kolay değildir, çünkü cinsel eğilim daima cinsel davranışlara bağlı değildir ve eşcinsel eğilimlere sahip olmalarına rağmen hiçbir zaman eşcinsel ilişki kurmamış insanlar da vardır. Diğer yandan hapishane ortamı veya savaş zamanı gibi olağanüstü koşullarda, heteroseksüel eğilime sahip insanların bile aynı cinsten kişilerle cinsel ilişkiye girebildikleri görülmüştür. Bununla birlikte, genel kanı cinsel eğilimin cinsel dışavurum üzerinde önemli bir etkisi olduğu yönündedir. Eşcinsellik sorunu, Hristiyanları çoğunlukla yanlış anlaşılan insanları anlamaya davet eder. Fakat sağlam temele dayanan görüşler oluşturabilmek için aynı zamanda çağdaş bilimsel ve sosyal araştırmaları da takip etmek gerekir.
