Yalnızlıktan kasıt, duygusal bir birliktelikten yoksunluksa, bu bazen tercihtir, nadas durumudur, ya da o büyülü çarpışmanın olmama hadisesidir ve ağır gelmez.
Doğru zamanda, doğru insanla karşılaşabilme ihtimali insanı güçlü tutar.
Velev ki olmadı, yapacak çok şey yoktur, yalnızlıkla barışık olmak gerekir.
Dostlarınız ve aslan gibi bir aileye sahipseniz daha hafif atlatılır bu süreç.
Ama en çok kavanoz kapağı açamadığımda ya da ne bileyim eşşeek kadar valizleri tek başıma sırtlandığımda koyuyor yalnızlık.
Zamanla onu da halletme tekniklerini öğreniyor insan.
Kim korkar hain kurttan, pehhhh?!
