Merhaba sevgili kızım,
Bu sana kaçıncı mektubum saymadım. daha doğmadan, doğmanı geçtim daha hayırsız anana kavuşamadan ne de çok başını ağrıttım ama.. ne yapayım.. sana kavuşamadığım her gün, başımdan geçenleri sana anlatmak, seni beklerken neler yaşadığımı, neler hissettiğimi hem bilmeni istiyorum hem de bilmemeni.. çünkü güzel şeyler çoğunlukta olsa da üzüldüğüm anlar da var.. hayat öyle toz pembe değil maalesef. Ama sen üzülme güzel kızım. Seni kucağıma aldığımda tüm dertler bitecek, dünyanın en mutlu insanı ben olacağım, bi de hayırsız anan. Bu arada Nerede bu hatun? Sen bilirsin.. babadan bir şey saklanmaz söyle bakimm. Hmm. Hehe tamam tamam kızmadım, kızmadım. Elbet bir gün buluşacağız güzel kızım, bu böyle mektuplarda kalmayacak.. evet bu bir şarkı sözü, biraz değiştirmiş olsam da.. ehe.. zeki müren isminde bir sanat güneşi doğdu bu ülkede bir zamanlar.. onun güzel seslendirdiği eserlerden sadece bir tanesi. Dur dur açamam şimdi. Sonra dinleriz beraber. Kendisi bu dünyadan göçüp gitse de izleri hala ülkemizin her yerinde mevcut.. hele bi gel dünyaya tanıyacağın, öğreneceğin çok büyük sanatçılarımız, bilim insanlarımız, edebiyatçılarımız, sporcularımız, ve en önemlisi tüm dünyaca kabul görmüş çok büyük bir liderimiz var. Gerçi onu da çok zamansız kaybettik, evet, aferin güzel kızım mustafa kemal atatürk'ten bahsediyorum. Bizim atatürk'ten başka ne liderimiz var ne de açtığı yolda gösterdiği hedefe yılmadan usanmadan yürüyeceğimiz başka biri.. her şeyi anlatacağım. Her şeyi öğreneceksin, bileceksin.. ama zamanı var. Şimdilik konumuz senle ben.. çünkü hem kendimi hem de seni biraz şımartmak istiyorum. Hazır ananda ortalıkta yokken biraz çikileta yiyelim mi? Hem annen ortalıkta yokken ekmeğe sürmemize de gerek yok, kaşıklayabiliriz. Ama aramızda kalacak söz mü? Aferin, sana güvenebileceğimi biliyordum. Al bakalım..
Şimdii daha önce bisiklet sürmeyi öğrenme işini halletmiştik.. sıradaa en büyük sevdamızla tanışma zamanııı.. fenerbahçe.. maça gideceğiz seninle bitanemm. Hemdee istanbul'a, kadıköy'e.. mabedimize.. denk gelirse ki geçtiğimiz sezon hep aynı günlere denk geldi ama peş peşe günlere denk gelirse basketbol maçına da gideriz.. ne dersin? Bende çok sevinirim.
saraçoğlu bizim için çok önemli kuzum. Hem şimdiki zaman için geçerli bu, hem taaa kuruluşumuzdan itibaren çok önemli başarılara tanıklık etmiş, bir tarih yuvası.. son halini kendi emeğimizle yaptığımız ülkemize ve tüm büyük kulüplerimize örnek ilk modern stadyum. Tabi biz maçtan bir iki gün önce gidip önce stadımız boşken sonra da en büyük bayramımız gs maçında tam dolu bir gelin arabası gibi süslü halini göreceksin.. sonra müzesini, müzesindeki önemli kupaları göreceğiz, kulübümüzün kurtuluş savaşı'mızda bu şahane vatanın bize kalabilmesi için özverili çalışmalarına, cepheye ve ordumuza yaptıkları yardımlara, istanbul'un işgal altında olduğu zamanlarda işgal kuvvetlerinin futbol takımlarını yenerek kazandığı kupaya, halkımıza ve cephedeki askerlere verdiği moral motivasyona, atatürk'ün kulübümüzü ziyaretine, yaptığı yard... motivasyon ne mi? Yavrucum şimdi şöyle.. motivasyoonn.. anlayabileceğin şekilde söyleyeyim; şimdi sen bazı geceler gelip yanımızda uyumak istiyorsun ya.. gülmee.. hani korktuğunu söylüyorsun ama ikimizde biliyoruz yine zırt pırt geldiğini * neyse işte sen korkmadan odanda rahat rahat uyu diye annenle benim seni cesaretlendirmemiz, odanda yatman konusunda seni isteklendirmemiz gibi bir şey.. en azından buna yakın işte. Şu an başka örnek gelmedi aklıma. Hayır hayır bizim ordumuz da komutanımız da çok güçlüydü, onlar hiç korkmuyorlardı. Sadece kısacık bir an umutsuz olmuşlardı ama o da halkımız ve ordudaki erkeklerimizin en güçlü yanı olan kadınlarımız sayesinde çok çabuk geçti. Hem Sen de zaten tanıyacaksın bizim milletimizi. biz severiz her şeyi son ana bırakmayı.. dersimizi de, ödevimizi dee.. ibadetimizi de.. maçları bile.. yumurta dayanır kapıy.. nu bir deyim kızım. Bir yumurta gelip tık tık kapıyı çalmıyor yani. Çipil çipil bakan gözlerinden gelecek soruyu tahmin ettim. işi son ana bırakmak ile ilgili bir deyim.. şöyle ki biz euro 2008 diye bir milli takım organizasyonuna katıldık.. avrupa kupası diye geçer her 4 senede bir olur. Benim hatırladığım iki kere katıldık diyeyim sen anla. Hatırladıklarımın ilkinde gerçi ikincisini hatırlamak bile istemiyorum da.. neyse, maçların son dklarına hep yenik durumda giriyorduk her maç insanlar bu maç dönmez artık diye evlerine dağılıyordu.. her maçı son dakikalarda attığımız gollerle çevire çevire finale kalıyorduk neredeyse.. sor bak o turnuvayı hatırlayan herkese, büyükbabana, dedene, kimse son dakikalarda atılan golleri canlı izleyememiştir. Herkes sonra tekrarlarını izlemiştir. Ehehje. Anaa dur dur annen oyacak bizi.. bitirmişsin tüm çikületayı. Hey allah'ım. Neyse üstlenecez artık suçu. Lafa daldık her şeyi unuttuk.. neyse ağzını yüzünü bi silelim gel gel ne bu hal. Çikolatalı pudingim misin sen acaba. Oy kurban olurum.. silmeden önce bi foto çekeyim. Hhehe tamamdır. Kavanozu aldığımız yere bırakalım. Kaşıkları temizleyelim. Anne şüphelenmesin ; ) heh tamamdır.
Ne diyorduk.. ohoo konu nereden nereye gelmiş yine. Neyse kuzucum sonuç olarak öğrenmen gereken koskoca bir ülke ve koskoca bir takım tarihi var.. zamanı geldiğinde bir bir hepsini öğreneceğiz. Bu günlere hiç kolay gelinmedi. Çok kolay kaybediyoruz. Ama bu başka bir mektup konusu..
Seni seviyorum melikemm. Hasretle gözlerinden öperim. Baban.
