Film tavsiyesi isteyene söyleyeceğim ilk film, harikulade bir nbc yapımı. Size öyle bir ayna tutuluyor ki bazı sahnelerde yediremeyip gülmeye başlıyorsunuz. Sinan'ın polis arkadaşıyla yaptığı muhabbet mesela, yönetmenin yeni nesle de ne kadar iyi aşina olduğunu ispatlar nitelikte.
Bir zamanlar anadolu'da filminde daha ziyade oyuncuların ustalığı ile kendimizi gördük. daha doğrusu kendimiZi dahil etmeyi hakaret saydığımız ve bana göre artık son demlerini yaşayan kötü huylu ülke insanını seyrettik. Ercan kesal olmasa o muhtarı bize o şekilde aktaramazlardı asla. ahlat ağacı'ndaki insanlar ise bize çok daha yakınlar, sayıları da hayatın içinde azımsanamayacak kadar çok. Bu filmde oyunculuktan çok salt gerçeklerle ve ince tespitlerle izleyicinin zihnine nüfuz ediliyor. bir arkadaşım Tıpa tıp sinan'ın durumunu yaşıyor sanki ondan ilham alınmış gibi evde kız kardeşiyle didişmelerine ve şu mına koduğumun çan'ına atom bombası atasım geliyor muhabbetine varana kadar..