hayatımda en çok istediğim yegane şeylerden birisidir. daha annesi olacak eşini bulamadık ama, ki sadece eşinizi bulmak da buna hazır olabileceğiniz anlamına gelmiyor galiba. sorumluluk istiyor, zaman istiyor, ilgi istiyor, olgunluk istiyor falan filan daha bir sürü şey. çok başka bir şey galiba. herkes çocuk sahibi olduğu için çok mutlu oluyor, büyükleri ise torun sahibi olduğu için. çocuklarından, evlatlarından, torunlarından bahsederken bir başka oluyorlar. mutluluklar falan. ben bu duygulara erişemediğim halde, ya tamam yaşıyorsunuz işte abartmayın diyemiyorum. o da mutluluk mu diyemiyorum. çünkü onun başka bir mutluluk olabileceğini seziyorum. özeniyorum baba olmaya artık. şu kadarını söyleyeyim. değerlendirmeler açısından kel alaka diyebilirsiniz ama, bilen bilir iyi bir galatasaraylıyım. ya galatasaray'ın şampiyonlar ligi şampiyonluğunu canlı olarak görmek mi, ya da çok mutlu olacağınız eşinizle, çok tatlı bir çocuğa sahip olabilmek mi deseler. kesinlikle ikincisini seçerdim. birinci ihtimale sadece gönül verdiğim takımla ilgili değil, sağlığımın elden gitmesi haricinde, para pul, eğlencelice yaşam gibi başka tüm iyi seçenekler de ortaya konsa, yine ikinci isteğimi seçerdim.
