zordur, ama alışkın bünyeler için alışılagelmiş bir durumdur. eskiden ben, geç yatınca daha iyi erken kalkıyorum mottosuna kendimi iyiden iyiye inandırmıştım. ama yok yani, erken yat erken kalkarsın mottosu dövermiş, hemde sağlamca. geçen gece saat 10 buçuk hatta 10 gibi uyumuşum. uyuya kalmışım daha doğrusu. uykudan ilk uyunma hadisesi vardır ya hani. onu yaşarken, gözlerimi açtım " aha dedim sabah ezanı okunmuştur bile", hadi onu geçtim saat sekize geliyordur derken, bir baktım saat gecenin ikisi. tabii bunun etkisi biraz da yorgunluktan olabilir ama o an ki mutluluk, alarmın çalmasına yarım saat var mutluluğu ile eş değerdi. hatta daha fazlaydı. onun için erken yatmaya ben " tamam" oldum arkadaşlar.
