Her gün aynı şey oluyor. Şükür deyip dayanıyoruz ama bugün kardeşim spora giderken dedi ki allah sana sabır versin ben kaçıp kurtulcam şimdi sen dinle ben gelene kadar. Kendisi olsa şimdi salona annem seni çağırıyor diye atar zorla dinletirdim ama yok. Neyse bulgur pilavımı alıp boş odada duvarın yanına geçtim şimdi biraz enerji toplamam lazım bu depresyonun kaçıncı leveli acaba.
