bahtiyar vahapzade'nin yazdığı bedirhan gökçenin yorumladığı muhteşem şiir.
"azeri annem" başlığı da kullanılmaktadır.
Ne hız ellerini üzdün dünyadan
Balanı tek koyup nereye gittin?
Nasıl yok oluyormuş bir anda insan
Sanki bu dünyada hiç yok imişsin..
Güneş gurup etti... oda karardı...
Bir anda yok oldun sen heyanki.
Şimdi düşünürüm senden ne kaldı..
Gönlünde hatıran kara hal gibi...
Meni boya başa getirdin anne
Bize borçlu bildik her zaman seni
Sen meni dünyaya getirdin anne
Mense yola saldım, dünyadan seni...
Sen meni beşiktenmi çalmışsan
Ninni çalsam sana ben de mi?
Senin şirin şirin ninnilerini
Sana gaytarayım cenazende mi?
Uykun şirin olsun' diyerdin bana
Uykun şirin olsun' deyimmis
Gerek ben başına dönüm dolanım,
Beni hayat için hep uyutanım,
Söyle ölümçün
Nasıl uyutayım seni ben bugün?
Bu nasıl dünyadır anlayamam ben,
Cilvesi cürbecür, rengi cürbecür
Dün öz nefesiyle seni insiden
Bugün buza dönüp, tasa dönüptür
Bu nasıl dünyadır...
insanoğlunun
Hayali göktedir kendi yerdedir...
Sağken omuzunda hayatın yükü
Ölende ceseti çiğinlerdedir...
Bu nice dünyadır. Bu nice dünya
Ölüm hakikat hayatın rüya
Derdimin gamımın ortagı sendin
Niye yüz çevirdin ya niye menden? ...
'Derdin bana gelsin' hani diyerdin
Niye dert ekledin derdime ya sen
Annem, kimse seni darıltamamıstır,
Men seni darıltan kadar.
Şimdi kime açsam derdimi bir bir
Kim benim derdime yanar sen kadar?
Evin her küncünde görülür yerin
Gözüm ahtarcıdır anne ey anne
'Ninem' 'hani' diyor küçük azerim
Ne cevap verem ey anne
Bilmem bilmem bilmem bu ölüm nedir
Ha sen hayatta iken
Nefesin ey annem hala evdedir
Kendin yer altinda taşa dönmüşsün
Bugün yedin oldu annem...
Yedi gün bizimle ağlar odalar
Sene yalnız sene demek için
Gönlümde ne kadar bilsen sözüm var...
Kimleri çağırak bugün yedi diye
Halalar bacılar soruyor mene
Anneme soralım o bilir diye
Ben yüz tüz tutuyorum, senin o diye
Annem, Annem ısmarlandın anne topraga
Bu ölüm sineme çekti dağ benim
Sen benim arkamda benzerdin dağa
Sanki de arkamdan uçtu dağ benim...
Kızımın adıdır senin öz adın
Buda göz dağıdır bana bu günde
Son defa sen mene bakıp ağladın
Suretin mezara gitti gözümde
Ömrü başa vurdun altmış yaşında
Altmışın üstünde durup yaşında
Artık senin için durduğu zaman
Benim beni için dolaşır
Gün olur akşam...
Vakit geçer sen benden uzaklaşirsin
Men sana gün begün yakınlaşirım...
Annem öz ismini kızıma verdi.
Annem torununu çok istiyerdi.
Küçük torununu koyup yerine,
Annem tam sakince dünyadan gitti
Kızımın meyilli nazarlarında
Annemi görüyrem
Annem şimdi,
Torun nenesine benziyor aynı
Büyüyor yüzeliyor yılba yıldızım
Yeniden büyüyor annem yeniden
Annemin özüdür tam sanki kızım
Hayat sanki garip sulardan
Bize renkli renkli muciz gösterir
Kızımı ismiyle çağırmıyrem men
Ey anam diyiyrem
Oda hayır diyir
O menem annemdir.
O menem annem.
Ancak bir farkı var bunu yansımakta
Bir vakit annem mene cannn cannn diyerdi
Şimdi men anneme cann cann diyiyrem
Bir vakit annem meni çok istiyerdi
Şimdi men annemi çok istiyrem
Men annemi çok istiyrem.
