Okurken albert camus-yabancı yı okuyor gibi içsel bir sıkıntıya girdim. Çok olağan olduğundan sıkıcılığını farketmediği bir yaşamı var zebercet’in. Sonra bir kadın geliyor otele ve o günden itibaren zebercet’ in takıntılı, hastalıklı tüm duyguları tek tek beliriveriyor. iyileşmeyi iyileştirmeyi beceremiyor. Katli mümkün olan her şey katlediliyor romanda. Kirletirken sıkıcı yaşamını sırayla temizliyor sanki. Havluyu kirletirken ve ısrarla kiri temizlemezken bile.
