burnun kilcallarina nufuz eden salgi.. once beyni ele gecirir, sonra seni. patrick suskind'in kitabiyla alakasi yok benim bahsettigimin (das parfum), ben sizi bulundugunuz yerden sicratan "anam bu da ne ola ki?"den bahsediyorum.
firindan yeni cikmi$ ekmek kokusu, yagmurdan sonraki toprak kokusu, ten kokusu, anne kokusu gibi.. be$ temel duyunun en hassas olani; a$iri sicaklik, grip, nezle gibi durumlarda farkedilemeyeni; insan ayraci.
bilegine parfumu sikar, diger bileginle ovarsin bir guzel. boyun kismina, kulak arkalarina da serpi$tirmeyi ihmal etmezsin. guzel kokmak gibi bir derdimiz var, guzel olmak gibi bir refleks gosteriyoruz. her ne kadar can yucel, "ne kadar kotu kokarsak o kadar iyi!" diyor ama yikanmamaktan, pis olmaktan bahsetmiyor elbette. sevgi duvari'ndan degil, halic koprusu'nden atarlar oyle peynirli tombi gibi kokarsan maazallah, aman diyim! hah ne diyordum.. koku! o senin algilarını geni$letir, mevcut nesneyi "$ipp!" diye taniyabilmeni saglamak icin onceden kodlanmani saglar. formatlar seni, yeniler. yakla$man ya da uzakla$man icin belirleyici etken olur cogu kez ve bir nevi etikettir ili$kilerinde; oyle ucucu, oyle sahtedir ki kanarsin. cilek receli sandigin meger temiz coraplara gizlenmi$ bir cift kirli ayakmi$, anlarsin. (ayar kokusu aliyorum)
