birinci cildinin sonuna yaklaştığım yaşar kemal'in seri şeklindeki romanı.
kitap baştan sona yöre insanın ağzıyla yazılmış.okurken insanları asla tamamıyla iyi ya da kötü olarak nitelendiremiyoruz.
kahramanlar kötülüğü de iyliği de ancak insana yakışır şekilde doğal ve sıradan bir şekilde sergiliyorlar.
ve yaşar kemal kitabı okurken bana şunu sormamı sağladı: bir kişi isterse bütün dünyaya meydan okuyabilir mi?
cevabını ise ancak kitabın sonunda alabileceğimi düşünüyorum.
belki de ince memed için yapılmış en iyi tanım şudur:düzene baş kaldırışın öyküsü.
