deyimin hikâyesinde bahsedilen dingo aslında oldukça iyi biri imiş… yine deyimde geçen ahır da dingo bey’in sahibi olduğu taksim’deki ahırmış. atlı tramvayların şişhane yokuşunu çıkmakta zorlanması, yorulan, hatta azapkapı’dan desteğe getirilen atların dingo bey’in ahırında sık sık dinlenmeye çekilmesi, daha doğrusu atların dingo’nun ahırına istediği gibi girip çıkması bu deyimi doğurmuş.
