Bir zaman gelir akılla her problemi çözemediğini aksine daha da eline yüzüne bulaştırdığını farkedersin.
Belli bir süre sonra (eğer intihar etmediysen ya da psikolojik sorun yaşamadıysanız) Akıldan geriye ne kaldıysa asıl özüm buymuş dersin.
Bu arada belki de ömrün biter. en iyi ihtimalle otuz kırk senen ızdırap içinde geçer. Akıldan geriye kalan asıl özünle barışık olmaya karar verirsin. bunun adını ne koyarsan koy ister allah de istersen hiçbir şey deme. Allah dendiği zaman önyargı oluşuyor ise sende deme.
Dinler sana minimum ızdırap çekerek bu anlayışa ulaşmana yardımcı olur. Dini kullananları, sahtekarları vs... bunun dışında tutuyorum tabi. Herkesin dini yolu başkadır senin de kendininkini bulman lazım. Hiçkimsenin sana doğru yol budur demesine izin verme, derse de dinleme.
Allah var mı yok mu sorusu kendiliğinden kaybolur, anlamını yitirir. Bunun başka hiç bir yolu yoktur.
