gece, sabahına aydınlanmak üzereyken uyku tutmadı, haftasonu ve ailem de yazlıkta olduğu için, sıcak yaz gününde salonda yattım. balkon açıktı. hafif rüzgar esiyordu. balkonumuzda üzüm dalları, güneşin batışı havanın aydınlanışı eşliğinde, açtım ellerimi dua ettim. ederken de aslında etrafımdaki apartmanlardan birileri görmesin diye çekindim. görmelerini istemedim. allah'ım ne olur istediklerimi razı kıl, istihdam ve izdivaç hayatımı hayırlı eyle, şeytanın kötü vesveselerinden koru beni diye dua ettim. aslında bunu buraya da yazmamalıydım. ama sahiden öyle iyi hissediyormuş ki insan. hissediyormuş diyorum çünkü bunu çok sıklıkla yapmadığım için kendimi bir başka hissettim. anladım ki ben bir şey yapmayınca kimse de bana bir şey yapmaz. bende yaradana sığınmaya çalıştım. ne edeyim.
