peyami safa, dokuzuncu hariciye koğuşu'nu yazmasını teşvik eden nazım hikmet'e bu kitabı adamış ve şöyle demiştir: "canım nazım'a karasevda ile..."
fakat yıllar geçip aralarında düşünsel farklılıklar ortaya çıkınca "tan" gazetesinin aynı sayfasında farklı köşelerden birbirleriyle uğraşmaktan geri kalmamışlardır. orhan selim adıyla yazı yazan nazım hikmet eski dostu için şu satırları yazmıştır:
"... dostluk şarap gibi değildir. yıllandıkça güzelliği, tadı artmaz, çok kez... tersine yılların içinde durgun su gibi kurtlanır, yosunlanır, tortulanır. bunun için de düşmanların büyüğü çoğu kez eski dostlardan çıkar..."
onları bu raddeye getiren, bu kadar büyük laflar ettiren belki de "dava"nın büyüklüğüydü. birbirlerine yazdıkları hiciv dolu şiirlerin daha ağır ifadelerle dolu olduğunu bilenler bilir!
