"sevgili dost,
her defasında bu iki kelimeyle başlıyorum mektubuma. çünkü bu iki kelimeden her biri, gücünü diğerinden alıyor. sevgili olunmadan dost, dost olunmadan sevgili olunmuyor. eğer bir ruh beraberliğiyse dostluk, iki ruhu bir kılan nedir? nedir birleşik kaplardaki su seviyesinin sırrı?
demek, 'dost insanın bir ikinci kendisidir.' * demek, 'sevgi hiç ayırt etmez; sevenle sevilen aynı şeydir.'*
- kim o?
-senim!
böyle bir diyalogda kapının varlığından kim söz edebilir?"
bölümüyle kitabı kapatıp uzun süre düşünmeme neden olmuştur. ve daha birçok kez...
