evde oturuyorduk. trt'de spiker bildiriyi okuyunca korktuk tabi. sonra resin meydanlara davetiyle bir cesaret geldi. ama o zamanlar yaşım biraz ufaktı. yani kendimi dışarı atmaya korktum önce. ama pencereden bakıp elinde bayraklar ile koşturanları görünce bir ateşledim.
hemen galatasaray formamı giydim. sırtıma bayrağı bağladım. apartman merdivenlerini üçer beşer inerek kendimi sokağa attım. karşıma tank falan çıkmadı. ama çıksaydı da farketmezdi. o gece büyük bir güç inmişti üzerime. yürüye yürüye fsm'ye varmışım. ama ertesi gün bacaklarım fena ağırmıştı.
(bkz: yaşayan bilir)
