Bu Ermeniler toptan orospu çocuğudur. Devletin ve milletin güçlü olduğu zamanlarda kuyruklarını kıstırıp beklemişler ve hatta devletin olanaklarından en üst düzeyde istifade etmişlerdir. Ticarete ve bürokrasiye hakim olmuşlardır. Ancak devlet ve Türk milleti zayıflayınca; fırsatını bulur bulmaz komşusunu kesmek, karşı köye katliamlar düzenlemekten ve bilimum hainliklerden geri durmamışlardır. bir insanın zaten iyi olup olmadığı eline insiyatif geçince belli olur. Bu piçler, ellerine fırsat geçer geçmez öldürebildikleri kadar Türk öldürmüşlerdir, yağmalayabildikleri kadar Türk köyü yağmalamışlardır. Türk köylerine saldırmışlardır çünkü bilirler ki; o dönemde köyün genç erkekleri, eli silah tutan erkekleri savaşa gitmiştir ve Türk köyleri savunmasızdır, köylerde yalnızca kadınlar, çocuklar ve ileri yaşlı olan savunmasız insanlar bulunur. Savunmasız insanlara saldırıp, onlara katledip kahramanlık nidaları atacak kadar orospu çocuğudur bu Ermeniler. o dönemi yaşamış insanlara öyle ağır travma yaşatmışlardır ki Ermeni sözcüğünün bugün hakaret sözcüğü olarak kalması haklı bir gerekçe oluşturur bu yüzden. Osmanlı Devleti'nin ve Türk milletinin kendilerine ihtiyaç duyduğu bir dönemde ise hiç çekinmeden ve tereddüt etmeden düşman saflarında yer almış ve düşmanı desteklemişlerdir. Bu orospu çocukları yaptıklarına bakmadan, katliamlarını en ufak bir şekilde dile getirmeden utanmadan bir de; öldürüldük katledildik, biz çok masumduk ayağına yatarlar. En son yaptıkları Hocalı katliamını bile bir hak olarak görürler. En ufak bir merhameti bile haketmeyen millettir. Ermeniler ile beraber Ermeni seviciler de aynı kategoride değerlendirilmelidir. Ve hatta onlara merhamet edenin, öncelikli olarak sikilip atılması gereken versustur. Bir toplum ya da millet değerlendirilirken; temel olarak geneli baz alınır, spesifik olarak üç beş tane iyilerinden örnek verilerek genele yayılamaz.
Not: Kemalistspor.