beklediğim andı bu. işte beklediğim an. yıllardır sol framede gördüğüm anda tüylerimi diken diken eden bir başlık olmamıştı; ama bu tam beklediğim başlık. gördüğümde armağanı hatırladığım içimi ürperten, kalbimi pırpır ettiren bir'şiy'.
yemekteyiz armağan. evet 'nedir?' diyenler için geliyor. (bkz: yemekteyiz)
tam bir fan'ı olarak ilk bölümlerinden birinde yer alan bu hanım evladımızı çok sevdim. sevdim. sevdim. sevdim. bir o kadar da sevdim yan'ieee'.
nedendir diye sorulmaz. sorulur sarı çiçeğe. fekat, o mütevazilik o şato gibi evde nasıl sağlanır ey sevdiceğim. o masumane tavır. o sabır. herkesin kendisine yüklendiği ve eleştirdiği bir anda nasıl serin kanlı ve bir o kadar da şirin olabiliyorsun.
bak aklıma ne geldi canım benim. belki de bir sözlük yazarı ya da okuyucususundur. 'uyucususu' gibi iğrenç bir ifadeyi sana seslenirken söylemek istemezdim, ama oldu bir kere. neyse. bir bkz olarak başladığım entry, sonra tanıtma yazısı, ardından tanım, ardından bir aşk mektubuna dönüştü. başımı döndürüyor senin sevdan.
satırlarımın sonuna gelirken seni seviyorum. satırlarımın başında da seni seviyordum.
hadi öptüm.
