Şahs kökünden “ızdırab” manasına gelir ki, kişilik yani şahsiyet’in “ızdırab duyan” olması meselesi; yani insan. Hayvanlar acı, insanlar ızdırab duyar ve ikisi arasındaki net ve keskin farklardan birisi de işte Budur; karaktersiz, kişiliksiz diye nitelediğimiz -şahsiyetsizlerin- ortak özelliği insana has bu hassadan mahrum olmalarıdır.
