bir atın asla ölmemesi gerektiğini anladığım bir andır o an. tarifi, 13 yaşımda her tarafımda çıkan sivilcelerin bana o zaman verdiği aşağılık duygusu ile aynı olan, anlatılamaz, idrak edilemez ve sorgulanamaz olan şeydir.
kafamda bir şarkı, karşımda bir ölen bir at, düşerken ki gözleri, benim gözlerimden damlayan bir su birikintisi..
bir hayvan ancak bu kadar güzel olabilirdi ölürken. bir insan ancak bu kadar bahtsız olabilirdi, devam etme gücünü tam da bulmuşken.
bir mucizeyi bekliyordum sanki o an, at için de, aşk için de, hayat için de.
