neden bu kadar kıyıda köşede kaldığını anlayamadığım kemal tahir romanı.
daha ilk seferinde kapağında yazan anadolu kadının hapiste de bitmeyen çilesini anlatıyor cümlesiyle okuyucuyu kendine çeker.
beni en etkileyen kısım ise uğradığı haksızlık ve aşkıyla hanım'ın dokunaklı hikayesidir.
"Sevmek böyle olur beyim. Adam, adamı neden sevdiğini bilmez ki... Bilse dişini sıkar da sevmeyiverir... Adam, işte sever..."
