Millet olarak, mutsuzluğa yatkın hatta mutsuzluğu nerdeyse seven bir ırkız.
Evet, kolay hayatlarımız yok, ülke ve millet olarak bir dolu sorunumuz var kabul ama hayata ve birbirimize olumlu bakabilen, hoşgörülü, umutlu insanlar olmadığımız da aşikâr.
Hastalığını, sorunlarını, dertlerini allandıra ballandıra anlatan, en kötü hastalık benimki, en büyük dert bende diyen insanlar biz değil miyiz?!
