düsündüm de aslında 'nar' ın anlamı 'hüzün'. her hüznünde bir, 'tane', daha. bu hüzünleri gizlemeye calismak icin tanelerini zarla bloklara ayırıp aralara duvar cekmis, ama nafile ben cözdüm durumu. tanelere ulasmak icin zarları soymak gerekiyor. soyuldukca eteklere dökülüyor. yerlere düsen taneler nar ın hatırlamayı hic istemedigi hüzünleri. ne kadar cok tane yere dökerseniz, o kadar hatırlamayı istemedigi acısını hissedersiniz. bu yüzden demisler yerlere düsürdügün tane kadar cocugun olur diye( biliyoruz bunun daha cok pilava denildigini, bikere de benim icin nar a söylenmis oldugunu düsünemez misin, tez üretiyoruz burda heralde). ve her cocuk, her bir acının temsilcisi olarak dünyaya gelir.
bu sebeple ben, zarıydı, duvarıydı derken, hepsini birden yiyorum hic yere dökmeden.
