4 gündür beni esir etti her quantic games oyunu gibi. konusu baya ilgi çekici insanlarin yarattiğı robotların bir gün insanlar gibi olabileceğini ve bunun hayatımıza nasil bir etkisi olacağını sorguluyor oyunun ana fikri. günümüzdede baya tartışıliyor bu konu hatta elon musk falan yapay zekanın insanlar için gelecekte büyük tehdit olacağını geliştirilmemesi gerektiğini söylüyor. bence bu tür konuşmalar saçma insanların ne olursa olsun yapay zekayi insan zekası seviyesine ulaştırabileceğini düşünmüyorum yapay bir insan yapacak kadar gelişemez çünkü bu evrenin bir sınırları var. oyun bence bir beyond two souls değil fakat yinede heyecanlı. seçimleri çok dikkatli yapmak gerekiyor yoksa benim gibi oyunu tam istediğiniz sonla bitiremeyebilirsiniz.
hikayenin başından beri en çok karanın alicele olan hikayesinden etkilendim. en büyük amacımda onları sağ salim kanadaya ulaştırabilmekti. nolursa olsun o anayla kizi bir tutacaktim. lakin marcusun hikayesinde yavşak insanoğluna kaç kere gelin konuşarak anlaşalim kiz alalim kiz verelim dediysem yavşaklar hep arçeliklerimi katlettiler. son raddeye gelince sikerim sizin insanliğınızı moduna girdim ne yapayim. savaş açıp şehir meydanında diz çöktürdüm puştlara ama maalesef bu kara ve alicein kanadaya geçerkenki sınır kontrolünde onların android olduğunu anlayan görevlinin onlara tölerans göstermemesine ve öldürtmesine sebep oldu ve detroit beni ağlatan oyunlar kategorisine girdi. öbür yandan sik kafalı connoruda androidlerin tarafina cekicem diye yapmadiğim kalmadi ancak oyunun sonunda çekebildik yinede son anda kapatamadik connoru spartacus kılıkli markuscuğumuda vurduttum maalesef o sik kafaliya. androidleri kurtardik ama kara gitti alice gitti marcus gitti sikeyim oynayacağım oyunu.
