eğer arap harflerine aşinaysanız, kürtçe oldukları öne sürülen kelimeleri "ingilizce-farsça", "farsça-ingilizce" sözlükte karşılıklarını bakabilirsiniz. zaten bir ya da iki harf değişikliğinden sonra kürtçe kelimelerin bizim de asırlardır kullandığımız osmanlı türkçesine ait ağır kelimeler olduğunu hatırlıyorsunuz.
meselâ kürtçede "bes" yenilmek demekmiş. siz bunu farsça sözlükte bulup açıklaması olarak da "pes" kelimesini görünce "pes doğrusu!" diye cümle içinde kullanıveriyorsunuz. ulan kürtçe biliyoruz sakın dağa çıkmayalım anasını satim, aman boş bulunmayalım hatta yüksek yerlerde gezmeyelim kanımızda var! diyorsunuz. ha gerçi kürtçe farsçayı doğurmuş, ne doğurması farsçayı yaratmış hatta türkçe ve fransızcaya da örnek olmuş yüce bir dil. bir roman yazarsanız kırk ayrı ülkeden ödül alıyorsunuz o menem yüksek bir edebiyatı var bu dilin. ne dili, dillerin anası!
aslında bizim köyün de kendine has bir dili var. kendine hastır. hastır! biz de bir millet olmıyalım ey halkım! bizim köyün literatüründe "hepako elağan mamir mada bubalu" gibi bir ifadeye rastladığımda bundan şüphe etmiştim. lakin eleğan'ın ele güne karşı deyimindeki "ele gün", mamir'in "mâmur", bubalu'nun "vebâli" olduğunu öğrendiğimde ümidim hepako ve mada kelimelerine bağlandı. bakalım buradan yola çıkarak bir avrupa devletiyle antlaşma sağlayabilirisem... hadi hayırlısı.
