neden ; olmayacak bir hayalin peşinden koşmak için çabalamak için biz koşmayı seviyoruz. ve genel de hep boştu koştuklarımız boşunaydı. ve boşu boşuna neden aradık koşuşlar da ortada ama bu koşmaların.
bir nedeni oldu ve insanlar hiç olmadı, arar durduk cevapsız olarak dönmesi can sıkıcı bir durumdu bu yüzden insanlar da neden arama gereksinimi doğdu her olay da neden ve niçin demek'le oluverdi ve bu koca dünyada yapayalnız kaldık nedenlerimizle
merhaba bu entry yokluğuna gelsin meğer daha mutluymuş arayışlar olmadan sebepsiz sevmeler gibi ve fark ederim, bu aşkın senden arta kalanlarını yer içerim ne koca bir dünya ki sevmek nedenlerim oldum sevmek işte usulsuzca ve bu eylem niteliksizdir, ben kendimi mihraplar'da buldum nedenim sevmekti ve sen neden aramayı bıraktığın gün ben oldum şakaklarım'dan aşağı bak ben oralardayım ve bu yazılar kalır ve kalmalı bir yerler de anlam aramaya son vermeyi bırakıp entrim'e devam ederken, sen tekrar nedenim olsan diye sordum kulağımın arkasına vurulmuş bir şaplak beni sanki dürttü olmaz diye oluru mu var dedim kendime unutmayı denedim ve tekrar'dan neden aradım niye ben diye ve ardından gelen yazılara gömdüm kendimi soğut bir şekil de bir şeyler bıraktım ardımdan dehlizler yaktı beni yar diye söylüyorum ve ardından susmayı deniyorum. olmuyor sen nedensiz hayatımın tek nedeniydin hani diyor ya
mecnun: ismail abi naptın?
ismail abi: gitti işte. niye gitti ki? yani gitmeseydi nolurdu ki gitmese nolurdu?
mecnun: gitsin ya. ama böyle yürüsün gitsin ya. gitmeyince de olmuyor. geliyor yine olmuyor.
ismail abi: ama ben onu çok sevdim. ne güzel gözleri vardı ama dimi? kocaman gözleri vardı. ben daha ona seni seviyorum demeden sevdiğimi söylemeden gitti. anlamış mıdır benim acaba onu sevdiğimi o?
buradan anlamıştır be ismail abi anlayan da gider anlamayın da ben hep anlaşılmaz oldum anlatarak kendimi gülümsüyorum ve neden arıyorum kendimden varsın gitsin.
