son zamanlarda baya baya doğru olduğunu düşündüğüm önerme. tam diyorum ki her şey yolunda gidiyor sonunda mutlu olacağım bir bakıyorum hız treninden son sürat aşağı iner gibi iniyorum. ancak bir fark var ben yere çakılıyorum galiba. sonrasındaki enkazı düşünürsek. galiba kadınlarda bu var sözlük. yani içten içe o kadar inanmışız ki mutlu olamayacağımıza gerçekleşince batırmadan edemiyoruz. ya da ilk başta kapının arkasına attığımız küçük sorunlar büyük bir dağ gibi görünmeye başlıyor gözümüze ve bum! tebrikler her şey mahvoldu.
