Öyle bir yalnızlık ki bazen şu an ölüp gitsem leş kokusu çıkana değin kimse anlamaz diye düşünüp telefona baktığın.. Bakınca en son gelen çağrının haftanın başında bankadan olduğunu gördüğün.. Yaptığın tüm yemeklerin fazla.. Evindeki her metrekarenin gereksiz olduğu.. Ardında bıraktığın yazılar dışında senin dünyadan geçtiğini kanıtlayacak hiç bir şeyin olmadığını.. Farkedip bir kadeh daha doldurduğun balkonun demiriyle kadehi tokuşturup yalnızlığıma diyerek içtiğin bir durum..
