"insanlığın Bir Sahibi Var Sorarlar Bir Gün Sorarlar"
"Alman Kaptan Carola Rackete Libya kıyılarında boğulmak üzereyken kurtarmış olduğu 42 göçmenden dolayı italya'da gözaltına alındı."
Haber aynen de böyle. "boğulmak üzereyken kurtarmış olduğu 42 göçmen" 42 insan, 42 can, Kadın, erkek, yaşlı, çocuk. Bir balinanın yaşam hakkı olduğu bu dünyada, 42 insanı kurtardığı için tutuklanmak!
Ayşe öğretmen geldi aklıma. "Çocuklar ölmesin" dediği için nelerle karşılaştığı. "Çocuklar ölmesin" 12 yasındaki bir erkek çocuk, 12 yasındaki bir kız çocuğuna "GEL" dediği için ayağa kalkan mahalle sakinlerinin olduğu bir dünyada "Çocuklar ölmesin" dediği için ceza almak!
Biri Türkiye diğer italya. Ve Meksika sınırındaki baba ve çocuğunun ölümü.. Orası da Amerika.. Özgürlükler ülkesi..
Aşağıdaki bu fotoğraflar, mültecilerin göç yollarında hayatta kalmak için nasıl bir mücadele verdiklerinin kanıtıdır.
Kendi ülkerindeki yoksulluktan, savaşlardan, baskılardan kurtulmak, insanca yaşayacak bir yaşam alanı bulmak için milyonlarca insan mülteci konumuna düşürülüyor. Varmak istedikleri yerlere ulaşmadan birçoğu denizlerde boğulurken, birçoğu çeşitli şebekelerin ellerine düşüyor. Yani savaşta neden ölmedin de çıktın yola dercesine, kapitalist devletler, milyonlarca insanı hayatta kaldıkları için, yeniden cezalandırıyor..
Bununla bitmiyor tabi.. Bu yolculuktan sağ çıkanlar, varmak istedikleri yere varanlar, başka yeni sorunlarla boğuşuyor. Yıllarını alıp götürecek mülteci statüsünü kazanmak için kamplarda, iltica merkezlerinde, uygun olmayan koşullarda yaşama tutunmaya çalışıyor..
Son dönemde isviçrede, sığınaklar mülteci kamplarına dönüştürülerek, insanları yeraltına mahkum ediyorlar. Geçtiğimiz hafta, isviçrenin italyan bölgesinde mülteciler uygun olmayan koşullara karşı açlık grevine başlamıştı. isviçre gibi bir ülkede insanlık dramı denilecek türden bir yaklaşımla, insanlar ölmediklerine pişman edilmektedir..
Dünyanın her yerinde mültecilere karşı geliştirilen bu tutum karısında, insani kurumlar, yardım kuruluşları ya da kişiler, eylemler örgütlüyor, göçmen sorunlarına karşı tüm dünyada bir duyarlılık sağlanmasına çalışıyor..
Çocuklar ölmesin demenin suç olduğu bir ülkede, mültecileri neden kurtardın, bıraksaydın ölselerdi denilen bir dünyada, gerçekten insan kalabildiğimize inanabiliyor muyuz?
Elbette hayır..
Emperyalizm ve kapitalizm, insanlığı yok oluşa doğru sürüklüyor. Devletler iltica yasalarını daha da zorlaştırarak, insanların ülkelerine gelmelerinin önünü kapatıyor. Sonuç, madem orada ölmedin, buralarda sürün deniliyor..
Ama unutuyorlar..
"insanlığın Bir Sahibi Var Sorarlar Bir Gün Sorarlar"
