massa'nın üzdüğü, üzüldüğü, ömrümden en az bir on sene götüren yarış. hala ellerimdeki titreme ve kalp atışlarım normale dönmüş degil.
oysaki ne de cok sevinmiştim yagmur dualarım kabul olunca. vettel hamilton'u gecince başlamıştım kutlamalara, bagırıp cagırmalara ama olmadı be massam. baska bahara kaldı şampiyonluk umudumuz.
bir an için gözümün önünden teknik arızalar, pilotaj hataları, pit stop hataları, ışıklı tabelalar geçti. ha mclaren sanki böyle hiç puan kaybetmedi mi diyeceksiniz. o da dogru... ahhh ahhh her puan ne kadar da değerliymiş. bu arada sanki yarışta ferrari'de de lolipop adam gordum.
her seye ragmen cok heyecanlı, cok guzel bir sezon oldu. tum pilotlara bize yasattıkları karmakarışık duygular için tesekkurler.
umarım cok kısa zamanda massa, vettel ve kubica'nin da sampiyonluklarını goruruz. (mümkünse ferrari'de)*
sana gelince glock; iki viraj daha dayanamadın mı? hevesimizi kursagimizda bıraktın.
hamilton'a tebrikler.
gecen sezon ve bu sezonki son yarışlara, yarış içerisinde sampiyonlugun sürekli el degiştirmesine, hop oturup hop kalkmamıza bakarak diyorum ki gelecek sezon heyecan katlansın ve şampiyon foto finishle belli olsun.
