sözlükte varolduğuna şaşırdığım başlık. insanoğlu ne kadar kendisini beğenmiş... zannediyorum ki sadece ben yalnızlıktan yoruldum. halbuki baksam en az 3 kişi var benim gibi hayatta bu dertle uğraşan.
övünüyor değilim- övünecek daha güzel şeyler var hayatta ama- hakikaten değerli bir insanım. sevgiyi esirgemem, dürüstlüğümden nadiren ödün veririm, saflık derecesinde temizimdir. alınma huyum var evet; ama yine de kalp kırmam, kendi kırılan kalbimi onarmaya çalışırım. ondan ileri gelir sessizliğim.
bir iki yazımı okuyanlar bilir. çok dert çektim hayatta ama hepsinden alnımın akıyla çıktım. hep ailemleydim. hep yanımda beni kollayan bir er kişi oldu. madden değil manen tabi. ihtiyaç duyarım korunmaya. gocunmam, alınmam. kadınla erkeğin farklılığını kabul ederim.
bu yakınlarda yine hırpalandım. bu sefer ne aileme bişi anlatabildim ne de yanımda bir er kişi vardı. yoksunluk hali içerisindeyim.
kabuğumda yaşıyorum 3 gündür. nefes almak bile istemiyorum. ne bir satır yazasım geliyor, ne msni açasım ne de telefonumu açasım.
